Januari 2021
Roel van Velzen maakt voor de tweede keer een mooie serie podcasts. Samen met andere bekende Nederlanders praat hij op de sofa over dilemma’s en vraagstukken die op je pad komen wanneer je gaat scheiden. Hoe voed je bijvoorbeeld je kinderen samen op, maar toch gescheiden. In deze vijfde podcast praat Roel van Velzen met Elske DeWall over haar scheiding.
Januari 2021
Roel van Velzen maakt voor de tweede keer een mooie serie podcasts. Samen met andere bekende Nederlanders praat hij op de sofa over dilemma’s en vraagstukken die op je pad komen wanneer je gaat scheiden. Hoe voed je bijvoorbeeld je kinderen samen op, maar toch gescheiden. In deze vierde podcast praat Roel van Velzen met Xander de Buisonjé over zijn scheiding.
Maart 2020
Hoi Joyce,
Nou mijn ergste vrees is uitgekomen. Geen idee of het Corona is maar ik heb me toch een partij slecht gevoeld. Kan er niets anders van maken. Al hoestend en snotterend heb ik iedere dag de schrijnende nieuwsberichten op de voet gevolgd en kon niets anders dan me troosten met de gedachte dat het met mij wel goed zou komen. Maar tegelijkertijd besef ik me al te goed dat dit niet voor iedereen vanzelfsprekend is.
Voor de zekerheid heb ik de kinderen naar mijn schoonouders gestuurd. Ik heb ze al een week niet gezien maar gezondheid gaat boven alles. Mijn hoofd weet dat dit de beste maatregel is, mijn hart denkt hier anders over.
Gescheiden ouders staan op dit moment ook voor de nodige dilemma’s. Ouders zijn huiverig en bang voor besmettingsgevaar. Je wilt je kind beschermen maar het contact met de andere ouder (in het beste geval) niet ontzeggen. Hoe ga je daarmee om? In principe blijft de omgangsregeling gelden. Zolang de kinderen naar buiten mogen, kunnen ze gewoon naar de andere ouder. Mits je beiden geen gezondheidsklachten hebt natuurlijk.
Maar stel dat dit wel het geval is? En hoe overleef je als co-ouders de dreigende lock-down?
In deze tijd hebben we meer behoefte aan verbinding maar staan we verder van elkaar dan ooit..
Maart 2020
Hoi Moniek,
Blij dat jij weer up-en-running bent. Want er wordt veel van ons als ouders gevraagd in deze moeilijke tijd. De combinatie van thuisscholing en thuiswerken is lastig en heel de dag op elkaars lip zitten… voor de één een ware hel, voor de ander een genot.
Of het aantal echtscheidingen stijgt na afloop of het aantal zwangerschappen. Ik hoop op het laatste!
Hoe dan ook, de situatie vraagt inderdaad om het nodige ombuigen en omdenken. En compassie. Kunnen de kinderen, om wat voor reden dan ook, tijdelijk niet naar de andere ouder toe? Wees lief. Toon begrip. Geef toe. Denk mee. Wees creatief. Moedig contact aan via een andere weg. Genoeg communicatiemiddelen om in te zetten. Naast het nodige empathisch vermogen, gezond verstand en vooruitdenkend vermogen is eerlijkheid ook een belangrijke factor. Wees eerlijk over je klachten, de situatie waarin je zit en de verwachting die je hebt naar elkaar toe. Kom samen tot een goed doordacht back-up plan en zorg ervoor dat deze ook van beide kanten komt.
Bedenk, bijvoorbeeld, nu al een scenario voor het geval er echt een lock-down komt. Bij wie verblijven de kinderen? En hoe kan de ander toch ondersteunen in de zorgtaken?
Tijd voor conflicten zijn er even niet. Rechtbanken zijn dicht.
Kortom, jullie moeten het samen oplossen.
Wil je wat tips over hoe je de samenwerking kan verbeteren? Villa Pinedo biedt tijdelijk een gratis online training aan om ervoor te zorgen dat jullie als gezin ongeschonden deze strijd uitkomen.
Kom je er samen toch niet? Aarzel dan niet om contact met ons op te nemen. Het is goed voor te stellen dat je naast de omgangsregeling ook andere vragen hebt, bijvoorbeeld over een eventuele wijziging in de alimentatieregeling bij teruglopende inkomsten. Laat het ons weten. Onze lijnen blijven open.
Februari 2020
Hoi Joyce,
Zo. De vakantie in het zuiden des lands is weer voorbij. Skikleding weer in de kast en door naar de orde van de dag.
Zo zit ik momenteel midden in een zaak waarbij 1 ouder wil verhuizen maar geen toestemming krijgt van de ex-partner. Een onderwerp wat steeds vaker terugkomt. Tijd voor een nieuwe blog dus…
Even een stap terug. Vroeger bleef het kind namelijk automatisch bij de moeder. Zij had een verzorgende rol en bij papa werd min of meer in het weekend gelogeerd. Tegenwoordig is co-ouderschap eerder de norm dan een uitzondering. Het grote voordeel daarvan is dat allebei de ouders in beeld blijven. Maar dan moet je natuurlijk wel bij elkaar in de buurt wonen! De eerste jaren is dit meestal wel aan de orde. De nieuwe situatie vraagt om wat gewenning, verhuizen is daarbij niet handig. Maar stel dat 1 ouder wil verhuizen vanwege een nieuwe liefde of job? Dan wordt het lastig. Je kind zomaar mee verhuizen is niet mogelijk, daar heb je toestemming voor nodig van je ex-partner.
Kom je er samen niet uit? Dan is de volgende stap, je voelt m al aankomen, de weg naar een rechter. En dat pakt vaker niet goed uit dan wel…
Februari 2020
Hoi Moniek,
Mijn carnavalskleding ligt ook weer in de kast. Vraag me niet hoe, de helft heeft de eindstreep helaas niet gehaald. Maar ik zie inderdaad de laatste tijd ook vaker dit soort zaken voorbij komen.
Uiteraard heb je recht op een nieuwe start, een nieuw leven. Vanwege een nieuwe liefde of omdat je simpelweg terug wilt naar de plek waar je vandaan komt. Maar de vraag is in hoeverre je je kroost daarin letterlijk en figuurlijk mag meenemen…
In feite geldt er bij co-ouderschap geen maximale verhuisafstand. De rechter kijkt per zaak naar de specifieke situatie en toetst daarbij een aantal criteria; de noodzaak van de verhuizing, voorbereiding ervan, verdeling van de zorgtaken, communicatie tussen de ouders etc. Deze criteria zijn leidend maar houd er rekening mee dat toestemming zelden wordt verleend. Met de simpele reden dat verhuizen een te grote impact heeft op het leven van een kind. Zo’n verhuizing vergt immers een verdomd goed ouderschapsplan en ook al zijn de intenties bij beide ouders goed, het schort hem vaak in de praktijk. Het is best een gedoe, dat gesleep over de snelweg. En hoe moet het iedere zaterdag op het hockeyveld?
Het wordt ook lastig om betrokken te blijven bij school- en sportactiviteiten. Allemaal zaken waarbij het kind de dupe is.
Heb je samen co-ouderschap? Ga er dan goed voor zitten en bespreek de mogelijkheden met elkaar. Dus ook het scenario van een eventuele verhuizing. Zet je intenties op papier en houd je eraan. Zo voorkom je ellende in de toekomst. Uiteraard wil je liever niet tegenover je ex in de rechtzaal staan. Mediation is dan een uitkomst.
Wil je meer weten? Laat het ons weten.
September 2019
Hoi Moniek,
Daar zijn we weer. September is Scheidingsmaand. En dat was goed te merken. De rustige zomermaanden hebben plaats gemaakt voor een overvolle agenda. Met wederom genoeg opmerkelijke zaken. Topic van deze maand: de informatieplicht.
Communiceren na een scheiding is lastig. Petje af voor alle ex-partners die ouwe koeien achterwege laten en ervoor zorgen dat de betrokkenheid van beide kanten in stand blijft. Als gescheiden ouders moet je echter ook vaak accepteren dat je een deel van de leuke (en minder leuke) momenten van de kinderen mist. Een pijnlijk maar realistisch gevolg. Pijnlijker wordt het echter als de ander het bewust doet.
Informatie verzwijgen puur om de ander te kwetsen. Vroeger bleef je bij elkaar voor het leven, je maakte elkaar het leven zuur maar scheiden was gewoon geen optie. Tegenwoordig willen we niet meer lijden maar liever scheiden. Maar we maken elkaar nog steeds het leven zuur.
Snap jij het nog?
September 2019
Hoi Joyce,
Er zijn vaak tal van – vaak emotionele – redenen te bedenken waarom je je ex niet (voldoende) informeert over de kinderen. Is dit oké? Voor die ‘emotionele’ ouder misschien wel. Voor de wet echter niet.
In het Burgerlijk Wetboek staat dat de verzorgende ouder een informatie verplichting heeft naar de andere ouder. Gezag of geen gezag.
Maar wat als één van de ouders dit niet nakomt? Dan kan de andere ouder naar de rechter stappen. Deze kan dan de nalatige ouder verplichten aan de informatieplicht te voldoen, eventueel met een dwangsom. Dat laatste lijkt extreem maar komt in de praktijk helaas wel eens voor. Niet delen = betalen.
Soms zie ik zaken voorbijkomen waarbij de rechter zich met deze plicht moet bemoeien. Of liever gezegd, het gebrek ervan. Medische informatie, oudergesprekken of dansvoorstellingen die bewust niet gemeld worden. Om elkaar inderdaad het leven zuur te maken. Maar wiens leven maak je eigenlijk zuur? En tegen welke prijs?
Blijf lief en leed delen. Je bent verlost van elkaars leed maar hebt nog steeds samen de verantwoordelijkheid voor je kinderen. Met alles wat daarbij hoort.
En ouwe koeien? Die horen in de sloot.
