Gescheiden zijn betekent meestal dat je kroost regelmatig bij de andere ouder is. Hoe ga je om met gemis en schuldgevoelens, en is co-ouderschap schadelijk voor de hechting? Psychotherapeut en ervaringsdeskundige Marte Kaan (43) zocht het uit. 

Veel gescheiden gezinnen hebben ermee te maken: elke week opnieuw moet een van de ouders de kinderen een paar dagen missen en de kinderen hun ene ouder. Zo gaat dat ook bij Marte Kaan, moeder van twee dochters van 10 en 12 jaar. ,,Zeker in het begin voelde ik me gemankeerd. Ik had last van schuldgevoelens’’, vertelt ze. ,,Een moeder hoort toch altijd bij haar kinderen te zijn, vond ik. Het voelde tegennatuurlijk om ze elke week te laten gaan.’’

Kaan vroeg zich af hoe dit de kinderen zou vormen, en schreef er aan de hand van literatuur, film en wetenschap een boek over: Moeder Natuur, waarom liefde altijd tekortschiet. ,,Ik hoopte dat het schrijven van dit boek me zou helpen om de realiteit beter te kunnen verdragen. Dat is gelukt. Ik kwam erachter dat het traditionele gezin nog helemaal niet zo lang de norm is. Ook moederliefde is minder exclusief dan ik dacht. En om als volwassene te slagen in relaties, is het juist goed als de hechting in je kindertijd niet vlekkeloos verloopt.’’

Lees meer